اردیبهشت لعنتی!

مثل ما 

که همیشه‌ی خدا 

از سایه‌ی خورشید می ترسیدیم 

می دانم که 

خواب آدم برفی‌ها ابری‌ست! 

گم شدن در باران، 

گریه‌های سه‌شنبه 

و  این روزهای  

لعنتی بهار! 

من از اردیبهشت می ترسم 

و  ندیدنت! 

صدایت 

که همیشه در خاطرم مانده! 

حالا هزار پرنده 

از بالای سرم پریده است 

اما هنوز 

خیلی‌های بی حوصله نمی دانند 

من برای دیدن تو 

خواب‌هایم را 

تعبیر نمی‌کنم.